Brad Temkin

______________________

به طرز غریبی
وقتی آسمان تنگ می شد و
حوصله باران سر می رفت و
آفتاب از پنجره می پرید
از تو متنفر بودم.م

وقتی فنجان روبرو
در موهایم دم می کشید و
ساعت لنگ می زد تا صبح و
تلفن سرسام می گرفت از سکوت
از تو متنفر بودم.م

وقتی خانه خالی می شد از بو و من از شادی
و رخت های چرک
هی می چرخیدند ...می چرخیدند در ماشین لباسشویی
و من کانالهای تلویزیون را عوض می کردم
تا خمیازه بیاید در پلک های باد کرده ام
از تو متنفر بودم.م


حالا
از اتوبان که می گذرم
از کنار حرفهای عاشقانه تو
از دقایق لوس ِجون من و جون این بازی
از این حواسم پرت بود.... خدانگهدار!م
از این تا سه بشمار این ماه و آن ماه
از تو متنفر می شوم از تو متنفر می شوم.م