«سالگرد قیام ژینا – شیدا محمدی: «خاک خفته خواند در گوش ما یادم تو را فراموش»
شعر و اجرا: شیدا محمدی
منتشر شده در سایت ادبی بانگ
آرزویم آویختن از کلماتی بود که از تو میگریختند
آرزویم رسیدن به واجهایی بود که در دست مردمان میپوسیدند
آرزویم آمدن آن لغتی بود که در میان دست و پای مردان مسلح
تا خناق
تا خفگی با گازها، سکوتها، سرابها
تبرباران شده بود پیش از جمع شدنش در قاب یک روز
و ما را دیگر آیا
امید آمدنی هست؟
سال هزار و سیصد و بیشمار بود
و من
در سرشماری سرانه
به حساب نمیآمدم اصلاً
آنها به شمارش اعداد پرداخته بودند
اعداد کم شده از کار
اعداد گم شده در شهر
اعداد اعدام شده اعداد تبعید شده اعداد ریز ریز شده اعداد زندانی شده
و تنها اعداد اضافه شده
آنهایی بودند که در باروت و برج شهر
مناره میساختند
ما اما در تمامی ضرب و تقسیمها
غایب بودیم
مگر در غارت غنایممان.
بر بادیه دویده بودیم
از طنابها به یکدیگر
از یک به دیگر
از یک به یک شدن
تا گودال شدن
تا گورستان شدن
تا جمعی در خود جمع شدیم
هزار و چهارصد جهل
تا من به من
چند گورستان دیگر؟
#شیدامحمدی
#مهسا_امینی
#زن_زندگی_آزادی
#sheida_mohamadi
#sheidamohamadi
#women_life_freedom
#literature
@baangnews
#ادبیات
P.S: Special thanks to dear @hamed_poursaee for the beautiful piano pieces and sounds recorded
No comments:
Post a Comment