ملیحه تیرهگل همزمان با انتشار زیر زمینی این کتاب در ایران نوشت: «شیدا محمدی را در شعر «عصر بخیر جمعههای مخدوش»، گُردآفریدی سراپا مسلح در میدان نبرد میبینیم. منتها، در هیئت یک «زن»؛ نه زنی که فردوسی، زنیّت او را در لباس مردانه پیچیده است… با این که هیچ یک از شعرهای این دفتر از کنش اعتراض در برابر پلیدیها و کاستیهای فردی و قومی و نوعی خالی نیست، اما اوج اعتراضِ پیکارگر این دفتر را مقاومت فمینیستی شیدا محمدی رقم زده است. گرچه این اعتراض در برخی از شعرهای «عکس فوری عشقبازی» به عنوان بنمایه عمل کرده است، اما در جای جای بیشتر شعرهای این دفتر نیز، به عنوان یکی از درونمایهها خودنمایی میکند. در بیانی نمادین، میتوان گفت که نابرابری و ستم جنسی، شعلهی نخستینی است که شاعر «عکس فوری عشقبازی» را سوزانده، و افشاء معترضانی آن، «عکس فوری…» را رویانده است. «جیبهای خالیی کانگورو»، «شوهر زنهای همسایه»، «عصر بخیر جمعههای مخدوش»، و «برگشتن از کبودییتنم»، مثالهای مشخص این پیکار هستند. به باور من، به برکت تازگیهای ساختاری در این دفتر، هر یک از این نوع شعرها، در عین زیبایی، از دهها مقالهی پژوهشی در انگیزش آگاهی¬ی جنسی در مخاطب (صرف نظر از جنسیت او) مؤثرتر است. بدین ترتیب، افزون بر حضور واژگان «ممنوعه» در در این کتاب، جای شگفتی نیست که این کتاب در جمهوریی سانسور به صورت «زیرزمینی» منتشر شده است».م
آوای تبعید
#شیدامحمدی
#ملیحه_تیره_گل
#sheidamohamadi
No comments:
Post a Comment