انگشتانِ بلندِ باد
از نیمه بازِ استخوانیِ در
و دوباره جایِ پایِ چقدر بزرگِ تو
رویِ برف.م
این دخترک اینجا
آه ! با چشمهای گرگ و میش !
با دمپایی قرمز
عصای جادویی
با لپهای شیری اش
و موهای سیخ سیخ فرشته یِ صورتی
آه ! این دخترک اینجا با چشم های لطفا !
لطفا!م
انگشتانِ بلندِ باد
از نیمه بازِ استخوانی در
و دوباره جایِ پایِ چقدر بزرگِ تو
روی برف
چقدر چقدر چقدر من می لرزم.م
این شعر در شماره بهمن ماه نشریه سه پنج منتشر شده است.م
No comments:
Post a Comment