/ از آن به دیر مغانم عزیز می‌دارند/ که آتشی که نمیرد همیشه در دل ماست

چون خود را به دست آوردی، خوش می رو! اگر کسی دیگر را یابی، دست به گردن او در آور و اگر کسی دیگر نیابی، دست به گردن خویشتن در آور! چنان که صوفی هر بامداد نواله ای در آستین نهد و روی در آن نواله کند، گوید " ای نواله، اگر چیزی دیگر یافتم، تو رستی و اگر نه، تو به دستی!" م

 

 

مقالات شمس