ناخن های قرمز من در کاغذ

دانه های برف
روی ِم
این جای ِم
خالی ِم
چروکیده ی ِ تو
چه اتاق کرختی !م
و در که دیر دیر پلک می زند
واین تختخواب دو نفره
هوم م م م م که حتی حال ندارد برگردد
و تار عنکبوت را از گوشه نگاهم بتاراند.م

ادامه این شعر را در رندان بخوانید.م